جراحی زیبایی بینی که معمولاً به آن عمل بینی نیز گفته میشود، عملی است که برای تغییر شکل و اندازه بینی انجام میشود و در سالهای اخیر تقاضای زیادی داشته است. وقتی شما برای انجام عمل رینوپلاستی تصمیم میگیرید با دو نوع اصلی جراحی زیبایی بینی باز و بسته روبرو میشوید. انتخاب آنکه روش جراحی بینی باز بهتر است یا بسته به جنبههای مختلفی همچون نوع هدف از جراحی، تخصص و توصیه پزشک، آناتومی، زمان لازم برای بهبودی، میزان تغییر مورد نظر و سایر شرایط بستگی دارد. با توجه به آنکه هر کدام از متدهای فوق مزایای منحصر به فرد و معایب خود را دارند ما در این مطلب میخواهیم به شرح و بررسی تفاوت جراحی بینی باز و بسته بپردازیم.
جراحی بینی باز یا رینوپلاستی باز، به جراحی اطلاق میشود که از طریق یک برش کوچک بین سوراخهای بینی یا به عبارتی قسمت زیرین تیغه بینی( بافت نرمی که سوراخهای بینی را از هم جدا میکند) انجام میگردد. با توجه به آنکه پوست روی بینی برای دیدن ساختار زیر آن (از استخوانها و غضروف) باز میشود بنابراین به آن جراحی بینی به روش باز گفته میشود.
از سوی دیگر، در جراحی بینی بسته این برش وجود ندارد و برشها درون سوراخهای بینی ایجاد میشوند و کل پروسه جراحی بدون ایجاد زخم خارجی صورت میپذیرد. در این روش، افراد خواهان تغییرات کوچک یا اصلاحات ساختاری کوچک هستند، زیرا این روش دوره بهبودی سریعتری بدنبال داشته و همچنین تورم کمتری پس از جراحی ایجاد میشود.
از آنجایی که عمل بینی بسته، پوشش بافت نرم بینی را برش نمیدهد و بالا نمیبرد، کمتر متورم شده و دستیابی به نتیجه نهایی سریعتر میباشد. با این حال، عمل بینی باز برای جراح فضای عمل و دقت بیشتری فراهم میکند و اغلب به همین دلیل رویکرد بهتری شمرده میشود.
همانطور که اشاره شد در عمل جراحی بینی باز تمام ساختارهای داخلی بینی به جهت دید و دسترسی بهتر در معرض نمایش قرار میگیرد. این امر باعث میشود جراح راحتتر بتواند نسبت به تغییر شکل بینی و کانتورینگ مطابق با سلیقه و ترجیح شخص اقدام نماید و در نتیجه امکان انجام یک عمل جراحی دقیقتر و حتی اصلاحات عملکردی مانند بهبود تنفس حیاتی را فراهم میکند.
علاوه بر این، انجام عمل جراحی بینی به روش باز به طور قابل توجهی نیاز به جراحیهای اصلاحی و ثانویه را کاهش میدهد. با این حال، انتخاب جراحی باز همانند سایر روشهای پزشکی میتواند معایبی به همراه داشته باشد. در عمل جراحی باز نوک بینی ادم بافت بیشتری را تجربه کرده و به طبع ورم بیشتری نیز در پی داشته و در نتیجه دوره نقاهت طولانیتر خواهد شد.
از دیگر معایبی که میتوان برای این روش بیان نمود، میتوان به زمان طولانیتر و شرایط پیچیدهتر جراحی اشاره کرد. همچنین معمولاً جای زخم کوچکی ایجاد میشود که البته به مرور زمان بهبود یافته و غیرقابل تشخیص میشود. رینوپلاستی باز دارد و ممکن است کبودی و تورم بیشتری داشته باشد.
حالا که از مزایا و معایب رینوپلاستی باز صحبت کردیم، بیایید به بررسی مزایا و معایب رینوپلاستی بسته نگاهی بیندازیم. مزایای متعددی از جمله زمان کوتاهتر جراحی، پروسه کمتر پیچیده و عدم ایجاد جای زخم خارجی در این نوع روش جراحی وجود دارد. برای موقعیتهایی مانند رفع برآمدگیهای استخوانی یا رفع انحراف تیغه بینی، رینوپلاستی بسته انتخاب خوبی است زیرا نیازی به برش اضافی نیست.
علاوه بر این، در رینوپلاستی بسته احتمال ایجاد عفونت کاهش یافته و زمان نقاهت کوتاهتری به دنبال دارد، البته کبودی در هر دو تکنیک ایجاد میشود.
از طرفی دیگر، جراحان در رینوپلاستی بسته دید کمتری دارند، به عبارت دیگر آنکه تغییرات محدودتر بوده و نمیتوان به اندازه کافی جراحی ظریف انجام داد. علاوه بر این، برشهای ایجاد شده در جراحی بینی بسته ممکن است ساختار بینی را ضعیفتر کرده و حفظ ثبات ساختار بینی را دچار مشکل نماید.
صرف نظر از روش انتخاب شده، هدف نهایی هر دو تکنیک یکسان است: تغییر شکل بینی به گونهای که به طور یکپارچه با سایر ویژگیهای صورت تطابق بیشتری داشته و ظاهری هماهنگ در صورت ایجاد شود. اما بطور کلی اگر به دنبال ایجاد تغییرات بزرگ و دقت بیشتر در جراحی هستید تکنیک جراحی باز برای شما میتواند مناسبتر باشد. از طرفی دیگر، اگر بدنبال دوره نقاهت کوتاهتر و ایجاد تغییرات کوچک باشید میتوان جراحی بینی بسته را پیشنهاد داد. در نظر داشته باشید تعیین آنکه جراحی بینی باز بهتر هست یا بسته کاملا به انتخاب شخصی شما و پیشنهاد و متد پزشک بستگی دارد، بنابراین بسیار حائز اهمیت استه که که برای تعیین نوع روش جراحی با یک جراح باتجربه مشورت کنید.