اعتیاد به جراحی زیبایی یک مسئله روانشناختی جدی است که میتواند پیامدهای جسمی، روانی و اجتماعی قابلتوجهی داشته باشد. در ادامه دلایل اصلی این اعتیاد را بررسی میکنیم:
افراد مبتلا به BDD دچار وسواس بیمارگونه نسبت به ظاهر خود هستند و حتی نقصهای بسیار جزئی یا خیالی را بزرگ میبینند.
🔁 این افراد ممکن است بارها تحت جراحیهای زیبایی قرار بگیرند، بدون آنکه از نتیجه راضی شوند.
فیلترها، سلبریتیها و استانداردهای غیرواقعی زیبایی باعث شدهاند افراد تصور کنند «کامل بودن» الزاماً به تغییر چهره نیاز دارد.
📱 الگوریتمها، مقایسهگری و فشار برای دیده شدن، عامل مهمی در گرایش مداوم به جراحی هستند.
برخی افراد به دنبال بهبود اعتماد به نفس با تغییر ظاهر خود هستند. اگر این احساس عدم کفایت ریشه در مسائل عمیقتری داشته باشد، جراحیهای پیاپی نمیتوانند مشکل را حل کنند.
🔻 نتیجه: احساس رضایت کوتاهمدت، اما نارضایتی پایدار
اگر فردی از اولین جراحی زیباییاش نتیجه مثبت بگیرد، ممکن است وسوسه شود که با جراحیهای دیگر هم “بهتر” شود — حتی اگر نیازی وجود نداشته باشد.
📉 این مسیر میتواند منجر به جراحیهای مکرر و حتی غیرضروری شود.
برخی کلینیکها و پزشکان (غیرحرفهای) بدون بررسی سلامت روان بیمار، فقط به جنبه تجاری جراحی نگاه میکنند و بدون مانعگذاری، عملهای پیدرپی را انجام میدهند.
برخی افراد از طریق کنترل ظاهر خود، میخواهند بر اضطراب، افسردگی یا زخمهای روانی خود غلبه کنند. جراحی زیبایی برای آنها یک مکانیسم دفاعی یا «پناهگاه» میشود.